Cmentarz Wojenny w Bitoli to miejsce, które w sposób szczególny oddaje hołd poległym żołnierzom. To tutaj, na zbiorowej mogile, spoczywa ponad 8 tysięcy ludzi, którzy zginęli w czasie I wojny światowej, w tym blisko 5 tysięcy żołnierzy armii francuskiej i niemieckiej. To ważne miejsce pamięci narodowej, które przypomina o dramatycznych wydarzeniach związanych z I wojną światową oraz o cierpieniach ludzkości.
Cmentarz Wojenny w Bitoli powstał w latach 20. XX wieku, z inicjatywy władz Jugosławii. Głównym projektantem nekropolii był słynny architekt Johannes Pedersen, który zaprojektował ją w stylu klasycystycznym z elementami bizantyjskimi. Cmentarz został uroczyście otwarty 10 sierpnia 1926 roku.
Nekropolia została założona na zielonym wzgórzu w zachodniej części Bitoli, w pobliżu drogi łączącej miasto z monasterem św. Jana Chryzostoma. Cmentarz składa się z czterech kwater, które otacza wysoki mur. W centrum znajduje się pomnik ofiar wojny, zdobiony kolumnami i ornamentami. Na pomniku widnieje napis w języku serbsko-chorwackim: „Świętym i wiecznym pamięci poległych żołnierzy z bojów 1914-1918 roku”.
Każda z kwater jest oddzielona od reszty aleją drzew i krzewów. Na cmentarzu znajdują się groby oficerów i szeregowych, którzy zginęli w bitwie pod Bitolą i w innych miejscach Macedonii. Większość grobów to prostokątne płyty z nazwiskami poległych, wykonane z białego kamienia. Na niektórych grobach widnieją dodatkowe inskrypcje, przypominające o zasługach poległych żołnierzy.
Cmentarz Wojenny w Bitoli jest miejscem szczególnym dla wielu narodów. To tutaj spoczywają żołnierze z różnych krajów, m.in. z Niemiec, Rosji, Francji, Włoch, Słowenii czy Chorwacji. Mimo różnic językowych i kulturowych, leżą tu obok siebie, w geście zgody i pojednania.
To miejsce, które szczególnie warto odwiedzić, by oddać hołd poległym żołnierzom oraz zastanowić się nad tragicznymi wydarzeniami I wojny światowej. Cmentarz Wojenny w Bitoli przypomina o potrzebie pokoju oraz o wartościach, które powinny kierować naszą codziennością – szacunku dla drugiego człowieka i pamięci o przeszłości.